Zarząd majątkiem dziecka jest jednym z atrybutów wynikających z władzy rodzicielskiej i obejmuje podejmowanie z należytą starannością czynności faktycznych, prawnych i procesowych dotyczących składników majątku dziecka, mając na względzie dobro jego majątku. Zarząd majątkiem trwa do osiągnięcia przez dziecko pełnoletności. Czynności prawne w imieniu małoletniego dziecka podejmują rodzice, którzy je reprezentują, jako przedstawiciele ustawowi. Każdy z rodziców może działać samodzielnie. Jednak przed podjęciem ważniejszych decyzji w sprawach dotyczących dziecka lub jego majątku, rodzice powinni je wysłuchać, jeżeli jego rozwój umysłowy, stan zdrowia i stopień dojrzałości na to pozwala oraz uwzględnić w miarę możliwości jego rozsądne życzenia. Podkreślić jednak należy, że rodzice zarządzający majątkiem swojego dziecka nie mają pełnej swobody w tych działaniach, a szereg ograniczeń wynika z przepisów kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Sprawowany przez rodziców zarząd majątkiem dziecka nie obejmuje jego zarobków i przedmiotów, które zostały mu oddane do swobodnego użytku. Chodzi tu o drobne przedmioty, np. niewielkie kwoty pieniężne, przybory szkolne, czy zabawki. Rodzice nie mogą ponadto zarządzać przedmiotami, które przypadły dziecku z tytułu darowizny lub testamentu, pod warunkiem jednak, że darczyńca lub testator zastrzegą, że przedmioty przekazywane dziecku wyłączone są spod władzy rodzicielskiej. Darczyńca, bądź testator powinni jednocześnie wyznaczyć osobę będącą zarządcą majątkiem dziecka. Jeżeli tego nie uczynią, majątkiem dziecka zarządzać będzie kurator sądowy wyznaczony przez sąd opiekuńczy. Ponadto rodzice dziecka nie mogą dokonywać czynności, które przekraczają zakres zwykłego zarządu, bez wcześniejszego zezwolenia sądu opiekuńczego. Do takich czynności należy m.in.. zbycie nieruchomości będącej własnością dziecka. Przynoszony zaś przez majątek dziecka dochód rodzice mają obowiązek przeznaczać przede wszystkim na potrzeby dziecka, a także rodzeństwo, które się razem z nim wychowuje. Ewentualną nadwyżkę z dochodu mogą przeznaczyć na inne uzasadnione potrzeby rodziny.
Istotna pozostaje okoliczność, że rodzice, którzy reprezentując dziecko, zarówno w sprawach dotyczących jego osoby jak i w sprawach związanych z jego majątkiem, nie mogą czynić tej reprezentacji w sprawach pomiędzy dziećmi, które pozostają pod ich władzą rodzicielską, a także w sprawach między dzieckiem, a jednym z rodziców lub jego małżonkiem, chyba, że sprawa dotyczy bezpłatnego przysporzenia na rzecz dziecka lub należne mu od drugiego rodzica alimenty. W powyższych sytuacjach dziecko reprezentowane jest przez kuratora ustanowionego przez są opiekuńczy.